Ga naar de inhoud

Internering in België

Home Forums Familie van gedetineerden Internering in België

  • Auteur
    Berichten
  • #373
    warriormom
    Deelnemer

      Eigenlijk wil ik gewoon even mijn frustratie uiten.
      Mijn zoon is sedert mei geïnterneerd in de gevangenis van Vorst. Ik denk dat iedereen hier op dit forum wel weet hoe schrijnend de toestand daar is.
      Op 23 oktober beslist de CBM dat hij een vrijlating op proef krijgt (dus het recht krijgt om zich te laten behandelen in een ziekenhuis) mits te voldoen aan de volgende voorwaarden

      – Frans leren (reden die de CBM opgeeft: wie niet eens Frans spreekt hoort levenslang thuis in de psychiatrie)
      – een humanioradiploma halen in het Frans (is het humanioradiploma dat hij heeft dan echt niet goed genoeg?)
      – minstens 2 jaar verblijven in een ziekenhuis in de provincie Luxemburg. Alle plaatsen in Vlaanderen en Brussel werden door dezelfde commissie geweigerd (10 geweigerde afspraken)Hij moet daar onder andere een groepstherapie in het Frans volgen. Hij mag daar ook geen enkel bezoek krijgen. (en dat heet iemand socialer maken)
      – De bestaande behandeling stopzetten (de behandelende psycholoog heeft mijn zoon zelfs in de gevangenis verder gevolgd wat mij trouwens 165 euro per week kost)
      – een vak leren – het enige wat hier wordt aangeboden is landbouw en metaalbewerking. Het project dat hij had, namelijk zijn universitaire opleiding verderzetten werd door de CBM geweigerd als “belachelijk” en “onrealistisch”. Nochtans heeft mijn zoon zowel aan een prestigieuze universiteit in de VS gestudeerd (B+ gemiddelde) evenals in Oxford. Het project is dus ver van belachelijk en onrealistisch.

      Met welk recht kan een CBM iemand verplichten Frans te leren, België heeft nu eenmaal drie officiële talen. EN hoe leer je Frans in een gevangenis waar je enkel romans mag lezen. Alle leerboeken zijn te strengste verboden in de gevangenis van Vorst. Mits speciale toestemming kan je die soms wel krijgen, alleen is het zo dat die toestemming schriftelijk door de geïnterneerde in het Frans moet worden aangevraagd. In dit geval lukt het dus niet.
      Taallessen bestaan al lang niet meer in de annex wegens overbevolking. Om ze toch te kunnen organiseren is de toestemming van de vakbond nodig, en die weigert.
      Dus zitten we in een vicueuze cirkel. Enkel wie Frans spreekt heeft enige kans op behandeling en vrijlating op proef in een ziekenhuis.
      Het is echt niet mijn bedoeling er een communautaire kwestie van te maken, maar dit soort willekeur en discriminatie gaat me toch wel te ver.
      Hebben mensenrechten, grondwet en wetgeving dan echt geen waarde in dit land. En hoe kan een CD&V minister van justitie dit soort taaldiscriminatie blijven toelaten? En dat terwijl de CD&V naar de kiezer gegaan is met een programma dat de rechten van de Vlamingen moest beschermen. Wat mij betreft hebben ze alle geloofwaardigheid verloren.
      Burgemeesters in Vlaamse gemeenten hoeven geen Nederlands te spreken, Vlamingen moet wel eerst Frans leren in Brussel alvorens ze recht krijgen op medische zorg.
      Intussen zit mijn zoon weg te rotten in een gevangenis.

      #374
      maatje
      Sleutelbeheerder

        Dank je wel om jouw getuigenis.
        Als we op dit forum nog meer van zo’n getuigenissen kunnen verzamelen, dan kunnen we dit voorleggen aan Minister Vandeurzen, die blijkbaar bezig is met een masterplan dat in maart van volgend jaar klaar zal zijn.
        Ik wens jou intussen veel moed en ook hoop toe..

        #375
        warriormom
        Deelnemer

          Dank je Maatje.
          Het erge is dat minister Vandeurzen maar al te goed op de hoogte is van de situatie. Het antwoord dat ik van hem gekregen heb is: vanaf 2012 wordt het beter. België is al in 1998 veroordeeld door het Europees Hof. Gedurende 8 jaar heeft minister Onckelinx hetzelfde liedje gezongen: we werken eraan, het wordt beter.Maar niets wordt beter. Het wordt alleen erger en slechter. En de voorwaarden die mijn zoon opgelegd gekregen heeft hebben niets met plaatsgebrek of personeelstekort te maken, het is niets meer of minder dan een kwestie van kwade wil, en dan druk ik het nog zacht uit.
          Mijn zoon die niemand vermoord, verkracht, aangevallen, gekwetst of bestolen heeft zit al 10 maanden weg te rotten zonder enige vorm van proces en het einde is absoluut nog niet in zicht, de voorwaarden zijn onredelijk en onmogelijk. Intussen krijgt hij wel massa’s kalmeermiddelen te slikken, zombies zijn nu eenmaal minder lastig. De moeder die haar dochter jarenlang mishandeld en verminkt heeft krijgt 6 maanden voorwaardelijke straf opgelegd. Hoe kan men in dit apenland nog in justitie, rechtvaardigheid en gerechtigheid geloven.
          Intussen heeft onze overheid wel de lef andere landen aan te klagen die de mensenrechten niet respecteren. Wie een een glazen huis woont doet er best aan niet met stenen te gooien.

          #376
          maatje
          Sleutelbeheerder

            dag warriormom,

            Zaterdag laatst was er in Antwerpen een congresdag van Similes, een vereniging van en voor familieleden van personen met psychische problemen. Ook daar waren er schrijnende getuigenissen.
            Maar toch zijn er tekenen van hoop. Similes brengt lotgenoten samen. Mensen vinden daarbij begrip en ondersteuning en worden samen sterker. Maar daarbovenop verdedigt deze vereniging de belangen van deze gezinnen bij verschillende overheden en bestrijdt ze het stigma en taboe dat nog steeds rust op mensen met psychische problemen én hun families.
            Similes heeft al heel wat gerealiseerd maar zoals dr Dirk De Wachter het die dag ook benadrukte, is het zeer belangrijk om de druk op de ketel te BLIJVEN houden.
            JAMMER GENOEG bestaat (naar mijn weten) nog geen enkel initiatief dat familieleden van geïnterneerde mensen samenbrengt en ondersteunt, laat staan hun belangen bij de overheid verdedigt. Politiek gezien is dat uiteraard geen thema waarmee je stemmen wint! En nochtans zou een betere kwaliteit van zorg voor iedereen een win/win resultaat hebben.
            Hoopvol is volgens mij het initiatief van de familiegroep in Leuven. Een eerste stap misschien, maar wel een belangrijke, in ieder geval een schitterende…

            Op zaterdag 20 december zal het thuisfront opnieuw post vatten aan de poort van de gevangenis in Brugge. We willen bezoekers onthalen met wat koffie, thee of frisdrank; een kans bieden tot ontmoeting, een luisterend oor …. en wie weet vinden mensen elkaar om een stap verder te zetten…
            Elke bezoeker zal volgende wens meekrijgen:

            Als wij de toekomst niet meer zien
            dan is er altijd nog de Ster
            die spreekt van hoop en teder licht
            en zegt tot elk van ons:
            geloof het maar – er is verbondenheid
            door nacht en duister heen.
            En weet: je mag altijd opnieuw beginnen.

            van harte
            alle goeds,
            maatje

            #738
            Marie
            Deelnemer

              Het plaatje van Similes is wel veel te mooi.
              Je betaald lidgeld, krijgt vier maal per jaar een tijdschrift
              Die uiteindelijk bij het oud papier belanden;
              En lotgenoten ontmoeten …. vergeet het maar.
              Je bent een frustratie rijker en het lidgeld armer.

              #2059
              kristin
              Deelnemer

                ja lotgenoten

                daarom antwoord ik
                want wat u schrijft , van similes daar ben ik het volledig mee eens
                ben enorm ontgoocheld
                en zou actief iets willen doen………hoe?

                #2060
                kristin
                Deelnemer

                  wat denkt maatje nu vier en half jaar na dit?

                  #2332
                  kristin
                  Deelnemer

                    aub
                    kan iemand hier op reageren
                    ivm ervari
                    ngen met similes

                  • Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.