Aangemaakte reacties
-
AuteurBerichten
-
ik heb veel bewondering voor je. je hebt een sterke wil nodig om de stap te zetten naar de gevangenis. het is niet evident en wat anderen ook denken van jouw of je broer, jij alleen kan die beslissing nemen. Jullie hebben een band samen die blijkbaar heel sterk is. Ik hoop dat je broer dat heel goed beseft en inderdaad geen misbruik maakt van je.
Persoonlijk heb ik ook al heel wat meegemaakt en je buikgevoel is er nu eenmaal maar wees niet naief. Je hebt hem al zoveel geholpen. Het is al goed dat je er bent voor hem, dat hij met iemand “close” kan praten dat hij kan verlangen naar een volgend bezoek. Laat zijn problemen je eigen leven niet bepalen. Goede raad van tante Kaat…
Alvast het allebeste voor jullie allebei!!!
groetjes
Kunnen jullie er op vandaag nog gebruiken?
hallo,
Ik ben blij voor jou! Het wordt dan ook echt aftellen tot maandag!Geniet van elkaar en van jullie kindje. Veel knuffels geven maar ook dan een tijd terug van onzekerheid en bang afwachten wat nog moet komen. Gebruik die tijd ook om afspraken te maken naar de toekomst toe, hoe alles veder geregeld moet worden. Je weet wel wat ik allemaal bedoel.
Een dag met een keerHet allerbeste samen !!!!!!!
Hela, gaat het een beetje?
Ik denk soms wel eens aan jou…hou je sterk hé
groetjes,Als je iemand lief hebt kun je niet zomaar de vuilbak openen en al je gevoelens erin gooien en dichtdoen. Dat stinkt…dat kun je niet. Je mensen rondom menen het beste met je. Ik kan hen begrijpen. Zeker in jouw toestand, maar alleen jij en niemand anders kent je vriend zoals jij hem kent. Ook al is het nu moeilijk, tracht enige rust te vinden. Luister nu even niet naar alle goedbedoelde kritiek en tracht een goeie wandeling te maken (desnoods tussen 2 regenvlagen door) met daarna een warme chocomelk thuis.
Hij zal het ook erg moeilijk hebben dat hij jou niet kan bereiken. Hopelijk komt dat rap in orde zodat er uitgesproken kan worden wat op jullie lever ligt.
Het is een vreselijke tijd en ik ben ook van mening dat we zeker even hard getroffen worden. Van mij is het sedert 4 januari en het is moeilijk, je krijgt weinig steun maar eerder priemende blikken in je rug. Best dat justitieel welzijnswerk bestaat. Ik heb daar een prachtmens leren kennen. Eindelijk iemand die luistert en goede raad kan geven, zonder te oordelen. Maar hoe je het ook draait of keert, uiteindelijk moet je jezelf vermannen en doorgaan. Sterk zijn voor je vriend en je kindje!!!Heel veel moed, ik wens je het allerbeste toe
dikke knuffelHoi,
De tekst heeft me echt gepakt. Heel mooi. Ik denk dat er veel mr/mss nobody’s de poorten betreden en met een nog eenzamer gevoel terug huiswaarts keren. Het legt ook een hypotheek op je eigen geluk. Jezelf ontplooien, genieten van het leven, is moeilijker.
De tijd staat inderdaad een stuk stil, evenzeer wachtend op de dag dat je vriend/geliefde de poort mee uit mag stappen.
Zo ervaar ik dat nu toch een stuk.Hopelijk duurt dit wachten voor de meesten niet te lang. Als ik het even moeilijk heb, dan kijk ik naar de sterren. Ik weet dat hij dit ook doet.
Hela,
Heel veel sterkte en moed! Voor jezelf en voor je kindje….
Het is niet eerlijk, helemaal niet maar je moet erdoor, een dag met een keer.
Van zodra mogelijk, ga hem inderdaad bezoeken. Het zal antwoorden geven aan vele vragen, rust brengen die je nu ook nodig hebt.De mensen, de omgeving, de vrienden, de familie… elk zal zijn zeg doen, de ene al beter dan de andere maar alleen jij en je vriend weten wat jullie voor elkaar betekenen. Als jullie liefde sterk genoeg is, ga er dan voor. Jullie zullen elkaar nog hard nodig hebben.
Doe wel en zie niet om….
Groetjes
Beste,
Eindelijk de moed gehad om me aan te melden.Hoe je het ook draait of keert, het is niet eenvoudig. Het is voor mij nog heel “vers”. Via CAW heb ik gehoord dat er een soort van zelfhulpgroep zou worden opgestart in het voorjaar. Zijn er al concrete stappen gezet?
Groeten, -
AuteurBerichten