Aangemaakte reacties
-
AuteurBerichten
-
met hem kan je niet praten.
Hij is vrij gesloten zelfs nu. ook als ik wil praten lukt dit niet. meestal krijg ik als antwoord : maak zo geen drama.die brief is indd al geschreven moet hem enkel afgeven alss ik er ben.
maar ook weer best lastig want je kan niet alles erin zetten.het zijn niet heel zware feiten.
hij is opgepakt op fde luchthaven daar met drugs. net geen 3 kilo cocaine. dus drugssmokkel.de eis is 2 jaar en nu de 22ste deze week krijgt hij het verdict te horen.
maar ik heb er geen goed gevoel bij , net zoals de dag dat die zou landen had ik een slecht gevoel.het feit dat die zijn gsm verkoopt is omdat ik hem gezegt heb dat ik wanneer ik hem iets stuur ook graag een dankje wel wil.
heb al ontzettend veel gestuurd maar nooit krijg ik een dankje ofzoiets.Hij belt ook alleen maar als die wat nodig heeft , nooit om even te praten .
Het is al een moeilijke week want vrijdag hoort hij zijn vonnis.
Dus ik begrijp dit voor hem een lastige week is. maar dit is het ook voor mij. en dat begrijpt die niet.Over dat bezoek krijgen… ik snap het moeilijk is voor hem om ons te zien en dat het dan tot hem doordringt dit ook omdat het achter glas is en ons en zn dochter dus niet kan aanraken.
MAar zijn familie , zijn vrienden zelfs zijn ex vriendin met hun zoontje mogen wel langst komen ….
Net daarom word ik kwaad en teleurgesteld , hun wilt hij wel zien maar zijn huidige vriendin en baby niet ?
Het is zo al lastig voor me omdat ik niet zoals de partners hier in belgie even met de kids op bezoek kan gaan , kmoet een hoop geld uitgeven , lange reis doen , kan niet even 2weken gaan , moet al ineens een maand gaan omdat het zover is .
En net dat maakt het zo moeilijk dat ik niet even snel op bezoek kan gaan .Hij heeft zijn dochter het laatst gezien toen ze net 1 maand oud is , volgende week word ze 4maanden , wanneer hij vrij komt is ze 1 jaar al gepasseerd , als je dan de kans krijgt om haar te zien grijp je die toch ?
En zo moeilijk is het leven in de gevangenis daar niet , in dat land als je beetje geld hebt leef je letterlijk als een koning daar binnen .
Hij heeft gsm , hij krijgt eten van buiten af , of krijgt dingen om zijn eten zelf te maken , terwijl dit normaal niet toegestaan is .
hij kan zoveel daarbinnen dus zo moeilijk heeft hij het daar niet . Ik heb het hier veel moeilijker om rond te komen en eten op tafel te brengen , maar toch verstuur ik hem steeds geld of belwaarde voor zn gsm .
Maar 1 ding vraag ik dan en datr wil die niet ..groetjes
en nu net kreeg ik telefoon van hem dat hij zijn telefoon gaat verkopen daarbinnen omdat hij geld nodig heeft…
Dit is de enige manier we contact kunnen hebben en gaat hij dit ons nog afnemen dit terwijl ik hier zit met 2 kids waarvan baby die net in ziekenhuis gelegen heeft met longontsteking..Ik woon in Kapellen ( bij antwerpen )
Zelf hebben we dagelijks contact omdat hij daar een gsm binnen gehaald heeft , zo gaat het daar eenmaal…het mag niet maar het gebeurd toch.
Nu heb ik hem gisteren verteld dat ik en de kinderen naar Suriname komen om hem te bezoeken zodat de kinderen hem gezien hebben .
EN toen kreeg ik te horen dat hij dat niet wil .
Hij wil niet dat we naar suriname komen en hij wil niet dat wij op bezoek komen.
Als we toch komen gaan hij het bezoek weigeren.Ik kan echt niet begrijpen dat die zijn 4maanden oude dochtertje dat hij al 3maanden niet meer gezien heeft gaat weigeren.
Na alles wat ik gedaan heb van geld opsturen , belwaarde sturen en kleding sturen krijg ik nu dit als dank..
Ik ben er kapot van momenteel
Hoi ,
Ik ben nieuw sinds vandaag.
Mijn vriend zit in de gevangenis in Suriname ..
Wat dus een heel eind is van hier.
Hij vertrok naar Suriname voor te werken ( is zijn thuisland ) in December , net op de dag ons dochtertje 1 maand oud was.
3februari dit jaar stond ik op Schiphol om hem op te wachten.
Maar hij is nooit vertrokken daar , hij is 2februari voor het opstijgen in Suriname opgepakt .
Hij mocht niet bellen , dus ik wist van nix en stond gewoon MET de kids op de luchthaven .
Zelf wonen wij in belgie en moeten 2uur niet jden naar Schiphol.
Met de kids om half 7 in de ochtend het huis uit , ver rijden en dan voor niets blijkt.Ik stond daar , probeerde te bellen maar nix natuurlijk. Aan de infobalie wilden ze me niet helpen , ze wilden zelfs niet even kijken of hij wel op die vlucht zat.
vanaf ik op de parking in de auto zat ben ik beginnen huilen , ik wist niet wat er gebeurd was en dat maakte het zo moeilijk.
Het heeft 2dagen geduurd tot ik hem hoorde , toen hij belde ben ik zo hard beginnen huilen , dat zelfs hij ook begon.Maar ik moest me sterk houden voor de kids ..
Ondertussen heeft hij een verlenging van 30dagen gehad en vorige week is die voorgekomen , en de eis was 2jaar .
22 maart moet hij weer voorkomen en dan word zijn straf uitgesproken.Er gaat zoveel door men hoofd nu .
Ik kan er met niemand over praten , niemand begrijpt me .Ik vertrek deze maand 28ste naar Suriname , hij weet vn niets. Dit samen met onze dochter , die op die moment net 4 maanden is .
Zondags is het bezoek en dan ga ik naar hem 31ste .
Weet niet hoe hij zal reageren , ik weet dat ik het enorm moeilijk zal hebben .Men familie verklaart me gek , ze vinden het onnodig dat ik naar daar ga , men ouders zeggen zelfs : het is schandalig!
niemand die het begrijpt WAAROM ik ga.ik hoor hem iedere dag , maar het is best moeilijk .
Men zoontje van 5 stelt vragen waarop ik echtniet kan antwoorden , hij slaapt slecht , heeft nachtmerries , is onhandelbaar , allemaal sinds de dag men vriend niet op de luchthaven was …Ik weet echt niet hoe ik dit ga volhouden , het is en blijft letterlijk het andere eind van de wereld !
Het was al lastig die anderhalve maand hij daar was voor werk , maar toen had ik iets om naar uit te kijken … nu helemaal nix -
AuteurBerichten
