Door zware rugpijn geplaagd kon ik vorige maand niet deelnemen en is er dus geen verslagje van de samenkomst te Leuven.
Deze keer echter, op 23 juni, was ik weer paraat en wil ik even vertellen wat er gebeurd is.
Twee groepen kwamen samen en wisselden ideeën uit. Het werd een vruchtbaar en warm gesprek, niemand had de indruk dat sommigen elkaar slechts voor de eerste keer ontmoetten. Dat is de band die ons dus bindt : het weten dat we allemaal hetzelfde meemaken, schaamte, verdriet, machteloosheid, verlies en weinig hoop noch zekerheid. Men vindt er – sommigen voor de allereeste keer sinds “het proces” – erkenning. Met dank aan de mensen van het JWW.Leuven, die ons ook lieten kennis maken met het boek “Straftijd”.
Tot dan! Simonna
Nu hebebn we wat vacantie (volgende samenkomst is op 29 september)