Home › Forums › Familie van gedetineerden › eerste keer op bezoek › Re:eerste keer op bezoek
dank je wel, goed te horen dat mijn reactie normaal is. hopelijk kan ik alles een beetje beginnen verwerken en het een plaats in mijn leven geven na dit bezoek.
merkte na zijn telefoongesprek van gisteren dat hij wat depressief klonk. hij zegt me zelf niet dat hij zich slecht voelt maar toen ik vroeg hoe hij zich voelde zei hij dat hij zich heel slecht voelde.ik vertelde hem ook dat ik naar de toekomst toe nog niets beslist hem in verband met hem nog een kans geven of niet.
hij zei heel gewoon; ja als je beslist om me geen kans meer te geven dan; geen probleem dan kom ik gewoon thuis mijn kleren halen en ga ik wel weg.
het is zo precies van ja als dit je keuze is dan zal ik je niet meer storen. hij reageert zo gelaten wat me enigszins wel doet vermoeden dat hij in de put zit.
ergens voel ik me hier wel wat goed bij omdat ik toch wel wil dat hij beseft wat hij gedaan heeft. mijn moeder zegt dat ik heel hard ben voor hem en dat ze niet wist dat ik zo hard kan zijn . maar hij heeft me toch ook heel erg gekwetst door al zijn leugens. zal wel een deel van het proces zijn waar ik door moet denk ik.
zijn er nog mensen die hetzelfde meegemaakt hebben?