Re:Hoe is jullie reactie met de buitenwereld?

[Vandenbussche Els]

Dag Saartje,

Ik heb gelukkig geen contact meer met mijn moeder die me verschrikkelijk zou afbreken.

Maar zelfs als heel mijn omgeving trots is op me breekt ze me nog af.

Naar sommigen in mijn omgeving durf ik het wel zeggen, want die wisten al dat ik en mijn vriend elkaar zagen die keuren het zelf niet af dat ik met hem schrijf. Mijn “peter”, iemand die me geholpen heeft om af te kicken, was al van plan om een appartementje te kopen. Omdat hij nu plots veel geld zal hebben.

En wilt het zelfs aan mij en mijn vriend kado doen. Omdat hij weet dat wij huurders zijn die het moeilijker hebben. Maar elk een nieuwe lei kunnen gebruiken.

Eigenlijk een win – win situatie die vriend heeft een appartementje met huurders die hij vertrouwt en dat appartementje brengt ook meer op dan de bank en wij hebben een plaatsje waar we volledig opnieuw kunnen beginnen met ons leven.

Maar velen in mijn omgeving, zelfs mensen die anders partners van gedeterneerden steunen, zullen ons niet durven steunen, omdat ze schrik gaan hebben dat ik ook terug in de dieperik ga door een relatie met mijn vriend te hebben.
Zelfs mijn meester zal een heel klein hartje krijgen als hij hoort dat we samen zijn. Mijn meester is voor mij meer dan een advocaat en voor mijn meester ben ik meer dan een cliënt. Ooit vroeg mijn meester om een contact met mijn straathoekwerker en mijn straathoekwerker had nog nooit zo’n bezorgde meester aan de telefoon gehad.

Dus ik zou zeggen zoek steun bij mensen die jouw vriend en jou niet afkeuren, maar je willen onder steunen. Ondanks alles wat gebeurd is. Ik ben zeker dat er zo’n mensen in je omgeving zijn zelfs al weet je niet onmiddellijk wie.

Let er alleen voor op dat jij niet de dieperik in gaat door je vriend die nog niet oprecht in gezien heeft dat het anders moet en door de druk van je omgeving die je niet begrijpen.

Als je echt in de problemen zou komen ga eens langs in een CAW die mensen zijn normaal gezien zeker bereid om jullie te onder steunen en hulp vragen is nog altijd geen schande en misschien is het wel de moment om eventueel met begeleiding alleen te gaan wonen.

Dan ben je niet steeds samen met je ouders waar het nu één en al stressen is in jullie relatie. Omdat je ouders het beste voor hun dochter willen, onthoud één ding als je ouders gaan zien dat je een positieve relatie ga kunnen opbouwen met je vriend. Zij sowieso gaan bij draaien.

Ze zien je gewoon graag en zijn bang dat hun dochter, hun kleine meisje gekwetst zal worden.

De afstand door alleen te gaan wonen zal beide partijen, jij en je ouders nadien weer heel dicht terug bij elkaar brengen. Het kan zelfs zijn dat jullie nadien gewoon een super band gaan hebben.

Dus als je kiest voor alléén te gaan wonen, neem je contact op met het CAW in je stad en die gaan er voor zorgen dat jij voldoende onder steunt zult worden om je relatie met je vriend verder te zetten en om je eigen veilig stekje waar jij je kunt terug trekken als het nodig is kan opbouwen.

Groetjes,

Els

Het is niet, omdat ik je advies geef dat jij daar moet op in gaan. Je bent een vrij mens en dat weet je. Dus advies geven is vrij, het afslaan van het advies hoort erbij.