Re:Mijn neefje

[Psoke]

Ben naar het Penitentiair Centrum Brugge gereden vandaag……maar het bezoek verliep niet naar plan (zoals gewoonlijk in het leven).
Eerst 70 km gereden om mijn vader op te halen en daarna gezellig samen de resterende 110 km tot aan de gevangenis.
We hebben ons braaf aangeboden aan de inkom. Ik gezegend met een koppel koortsblazen op boven en onderlip en onze pa in een knap pak met regenjas en een mooie zwarte deukhoed. Vroeg men aan de andere kant van het loket of we de ouders van xxxxx waren. Mijn vader probeerde zich serieus te houden en durfde niet naar mij te kijken. Ik wist dus niet dat mijn koortsblazen mij 20 jaar ouder deden lijken. :ohmy: Ik dacht bij mezelf : “onderga deze opmerking zonder een kik te geven – het is voor een goed doel”…. Na een kleine uitleg mochten we richting deur. Na enkele flinke snokken aan die deur duwde iemand op het knopje en toen gingen we richting kastje. Al ons hebben en houden propten we er in (kwestie van zeker binnen te mogen).
Ik ging heel vlot door die scannerdinges maar toen mijn vader aan de beurt was begon dat ding te piepen. Terug naar af en broeksriem uit de broek maar dat ding begon terug te piepen. De beambte vroeg vriendelijk of meneer soms zijn schoenen wou uitdoen want dat dat meestal de boosdoeners waren. Onze pa wou zelfs zijn broek afstropen om binnen te geraken maar dit werd vriendelijk geweigerd. :dry: Ondanks zijn kousenvoeten piepte dat ding nogmaals zonder genade.
Mijn pa bekende dan maar dat het zijn heupprotheses uit Titaan waren die zo piepten want dat er verder geen metaal of wat dan ook aan zijn lichaam hing. :blush: De reacties waren aaahhh en jaaaa dat zal het waarschijnlijk zijn maar u mag niet binnen. Hij diende een verklaring van de specialist op te sturen waarin deze verklaarde dat er Titaan in zijn lichaam te vinden was. Inderdaad dit staat in de welkomsbrochure maar de pech was dat we die enkele minuten voordien pas gekregen hadden.

Mijn vader is dan maar met mijn auto iets gaan drinken in Brugge en maakt momenteel reeds snode plannen om zich binnen 14 dagen terug richting Brugge te laten rijden. 👿

Ik moet zeggen dat het voor mij een déja-vu is daar. De gesloten deuren, de bewaking, de controle, de ernst en toewijding van het bewakingspersoneel. Net het leger maar dan moderner.

Het gesprek met mijn neefje ga ik hier niet uit de doeken doen maar wat ik wel geruststellend vond was het feit dat iemand van dit forum daar aanwezig was. Was dit toeval of iets anders?????
Terwijl ik dus vol spanning zat te wachten in de wachtzaal (stiekem kijkend naar de wijzers van de klok die geen meter vooruit wilden gaan) geraakte ik in gesprek met mijn naaste buur. De persoon die naast mijn buur zat keek mij aan en zei: ik hoorde je net zeggen dat je militair bent. Kan het zijn dat je op het forum van Thuisfront een berichtje hebt gezet over je neefje????
Nou mensen, dat was hartverwarmend. Iemand die zich herinnerd dat ik over mijn neefje schreef.
Ik wens deze “iemand” veel sterkte, moed en geduld alsook diegene die recht over hem zat aan de tafel.

Bedankt!! 🙂

Groetjes
Psoke