Home › Forums › Familie van gedetineerden › verslaafd › Re:verslaafd
Hey,
Ik begrijp je wel, het is een verschrikkelijk verscheurende situatie.
Ik ben misschien wat laat met te reageren op jouw bericht…
Maar in jouw geval, kan je voor jezelf ook al uitmaken om je leven te veranderen. Je hoeft niet emotioneel afhankelijk te zijn. Dat is iets dat je zelf kan veranderen, daar kan je vriend niet mee helpen.
Meer buiten komen, hobby’s, iets helemaal anders gaan doen (iets bijstuderen, bij een vereniging gaan,…), haalt je uit je isolement.
Je vriend is verantwoordelijk voor zijn problemen. Hij, en hij alleen, kan zich daarin veranderen. Jij kan hem steunen, op het rechte pad zetten, maar die beslissing moet hij ZELF maken en hij moet het ZELF doen.
Als je je relatie niet wilt opgeven, maar je wil weten in welke mate hij het meent of je niet beliegt, dan moet HIJ werken voor je relatie. Dan moet je eisen stellen.
In jouw situatie zou ik hem vragen om zich te laten behandelen. Wil hij dit niet, dan weet je dat hij er gewoon niet mee wil stoppen.
Het gebeurt meer, zeker met mensen die lange periodes hebben vastgezeten, voelen zich nutteloos, alsof ze niks kunnen, niks waard zijn. Het enige dat hij heeft zijn die drugs. Hij moet, en dat gaat alleen via de juiste behandeling (verslavingskliniek of gewoon al een praatgroep, enkele keren per week,…), terug plezier en voldoening vinden in het “gewone leven” en de uitdagingen van die dag.
Agressie etc, hangt heel vaak samen met het gebruiken, dus het is mogelijk dat dit gaat dalen.
Ik durf niet te zeggen dat hij u aan het lijntje houdt. Daarvoor is een verslavingsproblematiek te ingewikkeld en te delicaat. Zijn leven staat momenteel in het teken van drugs, dat is hetgene dat moet veranderen.
Ik zou mijn eisen stellen: je laat je behandelen en je houdt vol of ik ben weg.
En daarbij mag jij geen schrik hebben om alleen te komen staan. En het enige dat jij daarvoor kan doen is je uit dat isolement halen. Het is niet makkelijk om als volwassene bij een vereniging te gaan of opnieuw te beginnen, maar dat is de enige oplossing om je niet alleen te voelen.
🙂 khoop dat je er nog iets aan hebt…
Hoe is het nu met jullie?