Re:wat moet ik doen???

[Katrien]

Ik hoop dat er hier niemand meeleest van school ofzo, want het is toch iets waar je liever niet mee te koop loopt. Mijn vriend heeft 12 jaar gezeten. Ik heb hem leren kennen toen hij op halve vrijheid was. Hij mocht toen overdag buiten om een cursus te volgen en ook in het weekend was hij buiten. Ik heb hem in het weekend leren kennen. De eerste weken (of maanden?) moest ik dus niet op bezoek ofzo. Ik probeerde hem ‘s avonds 10 minuutjes te zien en voor de rest hadden we het weekend. Maar ik vond het dus wel moeilijk om hem ‘s avonds niet gewoon te kunnen spreken. Tijdens de vakantie was er echter geen cursus en moest hij dus wel terug binnen blijven. Toen ben ik hem gaan bezoeken. Maar dat is dus niet vaak gebeurd. En ik zeg het: ik weet niet of ik het zou gekund hebben om dat maanden te doen. Het is misschien anders als je al een relatie hebt, en die persoon wordt dan opgesloten.
Zijn vrijlating is eigenlijk vlot verlopen. Hij heeft meteen werk gevonden en heeft sindsdien nog niet zonder werk gezeten. Ergens denk ik wel dat hij geluk heeft dat hij mij heeft leren kennen, want hij had dus echt niets. Ik heb toch vrij veel voorgeschoten toen we zijn gaan samenwonen. Inmiddels heeft hij wel al alles kunnen terugbetalen. Financieel blijft het wel moeilijk, want hij moet nog veel schulden afbetalen (gerechtskosten, burgerlijke partij,…) We kunnen wel leven, maar bijvoorbeeld een huis kopen ofzo zal nooit kunnen.
Hij had het in het begin wel heel moeilijk met de snelheid van het leven. In de gevangenis loopt alles veel trager en geordend, buiten vond hij het een beetje chaos. Maar ook dat lukt nu meestal wel. Ik merk wel dat al die jaren hun impact gehad hebben hoor, maar al bij al valt het wel mee.
Soms denk ik: waaraan ben ik in godsnaam begonnen, maar de liefde is sterker.

Groetjes, Katrien