Re:wat moet ik doen???

[Anoniem]

Hallo,
Ik begrijp ook hoe je je voelt. Bij mij is het ook zo dat ik na het bezoek het erg moeilijk heb.
Mijn man is nu al 4 maanden gedetineerd. Hij maakt kans om in december 2011 vrij te komen met een enkelband. En in juni 2011 misschien eens een weekend naar huis komen.
De andere mensen zeggen amaai wat gaat de tijd toch rap, maar voor ons is iedere minuut precies een uur.
En we hebben een zoontje van 22 maand, ik blijf thuis voor te zorgen voor ons zoontje, dus ik sta er nu alleen voor. Wij hebben 1 keer om de 2 weken ongestoord bezoek, dan zorgt mijn ma voor ons zoontje. En anders gaat hij mee op het bezoek, want ik zou nie graag hebben dat ons zoontje zijn papa niet meer herkent als hij terug thuis is. En dan nu nog met de stakingen is het altijd onzeker of we al dan niet op bezoek kunnen gaan.
Maar kunnen niet anders of geduld hebben. Er zijn momenten da ik het nie meer zie zitten, maar ik probeer me sterk te houden voor onze zoon. Als hij in bed zit dan zit ik veel te wenen.
Maar ik heb het ervoor over want ik zie hem te graag om hem te laten vallen.

Sterkte nog aan andere die dit ook meemaken.