Ga naar de inhoud

DETENTIE IN HET BUITENLAND

Home Forums Familie van gedetineerden DETENTIE IN HET BUITENLAND

  • Auteur
    Berichten
  • #861
    SANDRA
    Deelnemer

      Hey barbara,
      Wilde even vragen hoe het met jullie gaat? Heb je nog nieuws over je man? In ieder geval sterkte en ik hoor het nog wel. Groetjes Sandra

      #862
      SANDRA
      Deelnemer

        Hey Lisselotte,
        Hoe gaat het met je? En hoe is het met je man? Had al een tijdje niets meer gehoord hopelijk heb je goed nieuws en is je mannetje thuis. Ik hoor het nog wel. Groetjes Sandra

        #863
        Barbara
        Deelnemer

          Hoi sandra

          sorry dat ik even niet van mij heb laten horen maar druk op school met dingen. Schoonmaken van de klassen, bijeenkomst groepenverdeling etc. verder nog sociale verplichtingen erbij dus.
          Nou als ik de advocaat mag geloven ziet het er goed uit maar ik hou mijn reserves. Woensdag heeft er weer een verhoor plaatsgevonden en dat was ook positief verlopen en het verhaal van martijn komt overeen met wat de anderen hebben gezegd. Nu gaat der dinsdag weer een verhoor plaatsvinden door de politie en dan vrijdag (volgende week) nog een met de onderzoeksrechter en misschien wordt er dan besloten of martijn ontslagen wordt uit voorarrest (maar misschien ook niet). De advocaat is positief en hij weet wat er gebeurd is maar ik niet dus ik weet of ik hem kan/mag/moet geloven. Vorige week vrijdag kreeg ik nog de schrik van mijn leven. Was op het werk en wist dat martijn verhoord zou woren en ineens ging mijn mobiele. Zag aan eht nr dat het zwitserland was dus je begrijpt mijn hart ging als een razende en ineens had ik martijn aan de tel. Moest in het duits praten en niet over de zaak en wat moet je dan zo plots zeggen. /Ik wist het niet meer en veel dingen zijn ook langs mij heen gegaan. Zo gek om hem ineens te horen. Maar goed volgende week wordt een belangrijke week en dan kom ik er misschien achter wat er nu allemaal gebeurd is en wat er nog gaat gebeuren. Het is dan nog niet over. Hier is ook natuurlijk het eea kapot gemaakt aan vertrouwen etc dus wij zullen dan ook hard moeten werken en krijgt hij dan nog een straf geen idee allemaal.
          Wat een dilemma voor jou mbt dat WOTS verhaal. Je wilt hem uiteraard het liefst dichtbij hebben maar als hij dan meer vrijheid krijgt kan ik me voorstellen dat je dat dan ook niet doet. Moeilijk hoor allemaal. Sowieso zijn dit soort dingen moeilijk ook omdat er een schande over heen zit (of hoe zeg je dat ook alweer kom er niet op). Dit is niet iets wat je zo meemaakt en mensen kijken je toch erop aan dus als het iemand overkomt zul je er niet snel overpraten en je zult zeker niet de publiciteit zo gaan opzoeken hiermee. Maar goed het blijft dus afwachten voor mij en ik hoop dat ik volgende week meer te horen krijg en misschien heel misschien dat martijn met de zomer thuis is. ik hoop het…en ik hoop voor jou dat het ook een keer snel voorbij is. Mijn petje af voor de ontberingen die je nu al hebt moeten doorstaan en dat je iedere keer de kracht hebt om door te gaan en “positief” te blijven. Ik ben nog maar 12 weken dit leven gewend maar wat een impact heeft dit op alles zeg. Voor de kinderen ga je door gelukkig dat ik ze heb want misschien was ik dan hele dagen in bed blijven liggen of zo en mensen gaan weren etc en nu kan het niet . Ze moetn nar school, ze moeten naar gym/zwemmen etc dus je moet de mensen wel onder ogen komen. nogmaals mijn petje af want ik weet nu hoe moelijk dit is.

          #867
          SANDRA
          Deelnemer

            Hey Barbara,
            Geef niet hoor! was gewoon benieuwd naar hoe het ging met jullie?
            Het is nu inderdaad een drukke periode en af en toe moeten we ook van de zon genieten!! Heb het ook druk met werk maar gelukkig nog een weekje en het is vakantie. Fijn dat je de stem van Martijn weer kon horen. Het is positief hoor dat hij je heeft gebeld want meestal mag dat hellemaal niet. Bij mijn man was het zo dat ik papieren moest opsturen werd nog allemaal nagechekt bij de ambassade en dat heeft echt maanden geduurd voordat hij mocht bellen. En dan moet hij verplicht naar een vaste lijn bellen dus dat is echt positief. Hopelijk komt hij snel thuis zodat jullie weer samen kunnen zijn. Even afwachten, zal zeker wel spannend zijn. Het is goed dat je het gewoon afwacht want het is zeker ook afhankelijk van de onderzoeksrechter of dat hij/zij streng is. Maar ik hoop echt dat het goed komt. Ben blij dat je toch je sociale activiteiten voortzet zal je zeker ook wat afleiding geven want het is echt moeilijk iemand waarop je altijd kan rekenen valt weg en je weet niet hoelang je in die onzekerheid zit. Ik zal voor je duimen en hopelijk heb je binnenkort goed nieuws!!!! Geniet van het zonnetje ondanks deze ellende!!! Groetjes Sandra en houdt moed hoe moeilijk het ook is en probeer hem te steunen want hij zal jullie ontzettend missen.

            #868
            yasmine
            Deelnemer

              Hallo iedereen,
              Ik heb net jullie berichten gelezen en ik wil zeggen dat ik zeer veel respect heb voor jullie moed. Mijn man zit in Tilburg en komt hopelijk eind augustus vrij. Het is heel moeilijk om achter te blijven, mensen bekijken je verkeerd en veroordelen zo snel. De zorgen en verantwoordelijkheden wegen zwaar door. Ik hou van mijn man en jullie ook van jullie partners en dat is de voornaamste reden dat we door vechten. Volhouden en we komen er allemaal wel. Ik wens jullie het allerbeste en veel sterkte.
              Groetjes Yasmine

              #869
              SANDRA
              Deelnemer

                Hoi Yasmine,
                Bedankt voor je berichtje, Ben blij voor je dat je man binnenkort weer op vrije voeten is. Ik hou heel erg veel van me man en zal hem door dik en dun steunen. Nogmaals bedankt voor je berichtje en nog even doorbijten en jullie kunnen weer lekker samen zijn. Groetjes Sandra

                #879
                Barbara
                Deelnemer

                  Hoi Sandra

                  Sorry tijd niet gereageerd maar mijn man is weer thuis! niet te geloven ineens ging alles heel snel en vrijdag kon ik hem komen ophalen. Nu is hij thuis en we praten veel wat er nu gebeurd is allemaal. Het verhaal valt me gelukkig heel erg mee. Ergste in mijn kop gehaald en het valt mee. Het begin is er en we kunnen nu met elkaar aan de slag om er toch nog iets van te maken. Ik heb er wel vertrouwen in.
                  Onze dochter was zo blij van haar papa te horen. Moest huilen toen hij vertelde aan de tel. dat hij thuis kwam.

                  In ieder geval bedankt voor je steun en luisterend oor en ik hoop voor jullie dat jullie ook snel weer allemaal bij elkaar zijn en verder kunnen met het leven. Hou vol en nogmaals petje af hoe je het allemaal doet.

                  groeten Barbara

                  #880
                  SANDRA
                  Deelnemer

                    Hey barbara,
                    Fijn om te horen dat je man weer thuis is!!!!Geniet van elkaar en van jullie kinderen. En zie het maar als een levensles nu weet je in ieder geval wat je voor elkaar voelt en wat je aan elkaar hebt. Ik wens jullie veel succes en veel liefde en geluk toe!!!! Groetjes Sandra fijne vakantie!!!!

                    #1976
                    liliana
                    Deelnemer

                      Hoi Sandra,

                      Ik zie dat het lang geleden was dat je online was. Mijn man zit sinds een half jaar in Italie en ik wilde wat ervaringen delen/vragen.

                      Groetjes Liliana

                      #1982

                      Hoi ,
                      Ik ben nieuw sinds vandaag.
                      Mijn vriend zit in de gevangenis in Suriname ..
                      Wat dus een heel eind is van hier.
                      Hij vertrok naar Suriname voor te werken ( is zijn thuisland ) in December , net op de dag ons dochtertje 1 maand oud was.
                      3februari dit jaar stond ik op Schiphol om hem op te wachten.
                      Maar hij is nooit vertrokken daar , hij is 2februari voor het opstijgen in Suriname opgepakt .
                      Hij mocht niet bellen , dus ik wist van nix en stond gewoon MET de kids op de luchthaven .
                      Zelf wonen wij in belgie en moeten 2uur niet jden naar Schiphol.
                      Met de kids om half 7 in de ochtend het huis uit , ver rijden en dan voor niets blijkt.

                      Ik stond daar , probeerde te bellen maar nix natuurlijk. Aan de infobalie wilden ze me niet helpen , ze wilden zelfs niet even kijken of hij wel op die vlucht zat.

                      vanaf ik op de parking in de auto zat ben ik beginnen huilen , ik wist niet wat er gebeurd was en dat maakte het zo moeilijk.
                      Het heeft 2dagen geduurd tot ik hem hoorde , toen hij belde ben ik zo hard beginnen huilen , dat zelfs hij ook begon.

                      Maar ik moest me sterk houden voor de kids ..
                      Ondertussen heeft hij een verlenging van 30dagen gehad en vorige week is die voorgekomen , en de eis was 2jaar .
                      22 maart moet hij weer voorkomen en dan word zijn straf uitgesproken.

                      Er gaat zoveel door men hoofd nu .
                      Ik kan er met niemand over praten , niemand begrijpt me .

                      Ik vertrek deze maand 28ste naar Suriname , hij weet vn niets. Dit samen met onze dochter , die op die moment net 4 maanden is .
                      Zondags is het bezoek en dan ga ik naar hem 31ste .
                      Weet niet hoe hij zal reageren , ik weet dat ik het enorm moeilijk zal hebben .

                      Men familie verklaart me gek , ze vinden het onnodig dat ik naar daar ga , men ouders zeggen zelfs : het is schandalig!
                      niemand die het begrijpt WAAROM ik ga.

                      ik hoor hem iedere dag , maar het is best moeilijk .
                      Men zoontje van 5 stelt vragen waarop ik echtniet kan antwoorden , hij slaapt slecht , heeft nachtmerries , is onhandelbaar , allemaal sinds de dag men vriend niet op de luchthaven was …

                      Ik weet echt niet hoe ik dit ga volhouden , het is en blijft letterlijk het andere eind van de wereld !
                      Het was al lastig die anderhalve maand hij daar was voor werk , maar toen had ik iets om naar uit te kijken … nu helemaal nix

                    • Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.