Groep familie van gedetineerden

[simonna]

Maandag 17 maart, tweede vergadering van
de groep familie van gedetineerden in Leuven
Twee leden waren afwezig door ziekte en verplichtingen.

Het ging er deze keer om : waar heb je dan toch steun aan?

Er werd geopperd : het bezoek zelf ook al is dat soms pijnlijk, werk, muziek, schrijven en gedichten, één persoon zei “kuisen”

Een goed initiatief, want soms denk je daar zelf niet aan al probeer je je recht te houden, je weet niet steeds hoe je hebt kunnen doen.

Met deze tweede vergadering leerden de aanwezigen elkaar ook beter kennen.
Volgende samenkomst 7 april om 14 uur in de Redingestraat 5 te Leuven

[kapelnare]

Graag een goede vergadering toegewenst. We lezen graag iets over deze vergadaring dat ons kan inspireren.
Kapelnare

[simonna]

Wat gedetineerden het meest aanbelangt is nieuws te hebben van hun kinderen. Als ze gescheiden zijn wordt dat moeilijk. Langs de andere kant las ik dat gemiddeld twee jaar na de feiten de gedetineerde toch gescheiden is of zijn partner verliest

Graag meer over hoe men het kontakt met de kinderen enigszins kan behouden en hoe sommigen dat gedaan hebben. Wie de kinderen onder zich heeft zwaait met het dossier, en het is moeilijk daar tegen in te gaan want de feiten zijn nu éénmaal gebeurd. Hierdoor komen ook de ouders van de gedetineerde in het gedrang, ze zijn ook onschuldige slachtoffers. Vaak mogen ze de kleinkinderen niet meer zien wat hen dubbel traumatiseert.

[simonna]

Bericht over nieuwe maatregelen voor gedetineerden

Vandeurzen benadrukte dat binnen de begroting 2008 een duidelijke keuze voor Justitie is gemaakt.
-Het budget stijgt voor dit jaar met 4,7 procent tot 1,607 miljard euro.
-Grootste deel daarvan gaat naar personeelskosten.

De minister kondigde ook aan dat er wellicht dit jaar 626 personeelsleden voor de gevangenissen en 235 mensen voor de justitiehuizen bijkomen.

Vandeurzen merkte op dat de bouw van gevangenissen geen oplossing biedt voor alle problemen en dat er ook alternatieven moeten worden onderzocht, maar “we moeten ook de moed hebben om op lange termijn de nodige investeringen vast te leggen”.

Bovendien wil Vandeurzen ervoor zorgen dat de 23.000 mensen die op de loonlijst van Justitie staan, in staat zijn nieuwe regels uit te voeren door de nodige randvoorwaarden te voorzien.
-Hij verkiest eerder te investeren in de rails alvorens er een trein op te laten rijden, luidde het.

Minstens meer cellen
Een belangrijk punt in de strafuitvoering is het renoveren en optrekken van de gevangeniscapaciteit.
-In 2007 zaten gemiddeld 9.869 mensen in de gevangenis, bij een capaciteit van 8.358 cellen.
-De capaciteitstoename wordt in de nota niet geconcretiseerd.
-Dat project moet het voorwerp uitmaken van een regeringsbeslissing, waarvoor Vandeurzen binnenkort een meerjarenplan met vier grote actiepunten aan de regering wil voorleggen.

Het gaat daarbij om een renovatieprogramma voor het herstel van verloren capaciteit, de bouw van bijkomende cellen op bestaande sites, de bouw van nieuwe gevangenissen en een inhaalprogramma voor renovatie dat voor veilige en humane leefomstandigheden moet zorgen.
-Ons land telt 32 gevangenissen.
-Daarvan dateert een twintigtal uit de 19de eeuw.

[simonna]

Vergadering familieleden van 7 april

Was nogal zwaar. Voor sommige aanwezigen moeilijk. Opnieuw ging het over het geïsoleerd zijn, schuldgevoelens (wat heb ik toch verkeerd gedaan dat dit met mijn kind kon gebeuren), loyaal zijn naar de daders die toch ook onze kinderen zijn.

Hoe het als moeder is, je kind daar telkens achter te laten, geplet tussen de behoefte hem te zien en de pijn van het afscheid, telkens opnieuw.

Boodschap aan een moeder die nog assisen moet meemaken, je zegt wat je te zeggen hebt, laat je niet beïnvloeden door de openbare aanklager want die haalt je kind er onderuit en dan verlies je alle grond onder je voeten. Hij/zij is een mens die iets heel ergs gedaan heeft, maar toch een mens. Je mag als moeder je eigen kroost verdedigen, dat is iets dat je niet kwalijk zal worden genomen. Je bent niet verplicht je eigen kind te belasten zelfs als je goed weet dat hij fout was en dat ook erkent.
Ook hier weet men niet goed wat justitie nu in petto heeft met de nieuwe maatregelen.

Simonna

[maatje]

Ik vind het schitterend hoe jullie elkaar proberen te ondersteunen!!

maatje

[maatje]

dag Simonna,

Ik ben heel erg geïnteresseerd in die familiebijeenkomsten waar jij het over hebt.
Van wie kwam hiervoor het initiatief? Hoe worden die familieleden bereikt of aangesproken? Hoeveel mensen komen daar naar toe? Op welk moment van de dag gaat dit door? Wie begeleidt er dan wat dat gesprek?
Ik vermoed dat dit momenteel een vrij uniek project is … dat best wat navolging zou kennen op andere plaatsen.

hartelijke groet,
maatje

[simonna]

Dag Maatje

Het is een uniek intiitatief dat uitgaat van Justitieel Wezlijnswerk ACW Redingenstraat Leuven

Het verdient inderdaad navolging. Familie van een dader is ook slactoffer maar die kunnen nergens terecht. Toch hebben ze de behoefte om eens met iemand te spreken die het ook weet! Dit initiatief geeft hen dat recht, recht dat ze vaak niet durveen opnemen. Vaak zijn ze zelf zo beschaamd dat ze er met niemand over praten en zo geraken ze meer en meer geïsoleerd.

Het komt ook de gedetineerde zelf ten goede : die voelt de spanningen meer dan men zou denken. De man die veroordeeld is is niet meer dezelfde als de man die de misdaad heeft gepleegd. Toch is het dezelfde man, ik bedoel dat dan gezien als mens.

Het is goed dat de gedetineerde weet dat je als familielid ook een evolutie meemaakt, en dat ook van hem of haar verwacht.

Het si goed dat de egdetineerde wete dat je dara niet staat als vijand, men heeft hem reeds veroordeeld, maar dat je hem in de mate van het mogelijke steunt in de kansen die hij nog kan hebben. De gedetineerde mag ook weten dat je het erg moeilijk hebt, maar doordat je er bent, beseft hij ook dat hij voor jou niet afgeschreven is. Ik denk dat dit zeer belangrijk is voor beiden.

Het gaat steeds over een redelijk beperkt groepje, daarvan kunnen er soms afwezig zijn, dat is niet zo erg omdat ondertussen reeds gegevens onderling werden uitgewisseld. Er zijn zoveel verplichtingen, er zijn de kinderen, vaak nog een job er bij. Men kan bellen om alsnog in te stappen of kijken wanneer een neiwue groep start : Algemeen telefoonnummer van Justitiëel Welzijnswerk te Leuven 016/21 01 05

De groepen zijn begeleid door twee maatschappelijk werksters, met grote inbreng van de deelnemers, meestal vrouwen, moeders en partners van gedetineerden. Maar er zijn ook veel gedetineerden die gescheiden zijn en hun kinderen niet meer zien. En misschien niemand meer zien. Dat is een zware bijkomende straf.

Het moet gezegd dat het penitentiair systeem in Leuven ondanks de ouderdom van het gebouw op zich reeds een voorbeeld is van hoe het ook kan. Ik zou de Heer Minister van Justitie aanraden eens in Leuven-Centraal op bezoek te gaan. Ik zou zeggen, een pluim voor de Directeur van Leuven-Centraal.

Verder was ik heel blij met deze positieve reactie.

[maatje]

Ik was vandaag in Leuven waar een inspiratiedag plaats vond. ‘Van je famielie moet je ‘t hebben’. Het was een schitterende dag. De getuigenis(sen) vanuit de familiegroep waren tegelijkertijd sterk en zo ontroerend.
Er is nog heel wat werk aan de winkel maar er gebeuren ook nu al, prachtige dingen door prachtige mensen.

We proberen de inspiratie vast te houden en uit te stralen!

groetjes,
maatje

[dede]

Hallo,

ik was zelf ook aanwezig gisteren op de studiedag in Leuven. Wat een deugddoend en indrukwekkend gebeuren! Hoe bemoedigend van te horen en te zien hoeveel mensen – professioneel of op vrijwillige basis – met de gedetineerden en hun families bezig zijn, met grote betrokkenheid en veel inlevingsvermogen…

Vooral de getuigenissen van de Familiegroep uit Leuven hebben mij heel erg ontroerd en geraakt. Jullie zijn schitterende mensen, en ‘sjieke madammen’! Daarmee is nog een keer bewezen: het zijn de vrouwen die de wereld dragen! Jullie verhaal moet en zàl verder verteld worden. We laten dit niet meer/nooit meer los… En we willen ook met Thuisfront hieraan verder werken!

Dankjewel – ‘You never walk alone…’

[Joke Van Caesbroeck]

Beste,

Ik ben een studente Journalistiek aan de Arteveldehogeschool te Gent. In het kader van mijn studies ben ik de komende week bezig met een project rond ‘Mijn vriend/mijn man zit in de gevangenis’. Hiervoor ben ik op zoek naar sterke, jonge vrouwen (20-40jaar) die hun vriend of man blijven steunen en de relatie onderhouden, ondanks dat hij in de gevangenis zit. Wie wil meewerken aan dit project, gelieve me zo snel mogelijk te contacteren op: joke@vancaesbroeck.be of jokeophaarvelooke@hotmail.com.

Alvast bedankt!

Joke Van Caesbroeck

[Auteur]

Berichten