Ga naar de inhoud

info

  • Auteur
    Berichten
  • #283
    poisonpassion
    Deelnemer

      Hoi,

      Ik volg een opleiding maatschappelijk werk en dien een paper te schrijven voot ‘structuur gericht werken”. Ik zou de paper graag aanvatten vanuit het citaat: ‘de helft van de gedetineerden ontvangt na een jaar geen teken vna leven meer van de buitenwereld’ (Achiel Nijs – Het Belang van Limburg, 22/06/01).
      Deze stelling roept veel vragen op zoals: Klopt deze stelling wel? Hoe komt het dat gedetineerden hun sociaal netwerk verliezen? Wat kunnen de overheid, de gevangenissen en de maatschappij doen om dit tegen te gaan? Voldoen de bezoekfaciliteiten in de gevangenissen? Moet er meer bezoek zijn in de gevangenissen? Geraken bezoekers niet tot in de gevangenissen? Is ons openbaar vervoersnetwerk hierop niet aangepast? Hebben familieleden van gedetineerden meer te kampen met armoede? Heerst er schaamte of onbegrip bij de familie waardoor ze hun gedetineerde familielid laten vallen?
      Allemaal vragen die ik graag beantwoord wil zijn. Kunnen jullie me helpen?
      Alvast bedankt.
      PP.

      #284
      keptijn
      Deelnemer

        Dag Poisonpassion,

        om een antwoord te vinden op al je vragen denk ik dat je toch een meer gestuctureerde vragenlijst zal moeten opstellen. Daarbij heb je al je vragen al zo geformuleerd dat je er van uit gaat dat deze stelling klopt. Ook de andere kant van de stelling moet bevraagd worden.

        Tot slot vrees ik (spijtig genoeg) dat deze site niet voldoende bezoekers heeft om je onderzoek enig gewicht te geven.

        Je kan je best tot de gevangenissen en het justitieel welzijnswerk (www.justitieelwelzijnswerk.be)richten om zo proberen je doelgroep te bereiken.

        #290
        dolfijntje
        Deelnemer

          je stelling is juist, maar is jammer genoeg niet alleen geldig vooe mensen in detentie. Mensen die langdurig in ziekenhuizen of rusthuizen en zelfs bejaarde ouders en armen, zien hun sociaal contact steeds verminderen. Men wil wel eens je situatie begrijpen, maar het mag niet blijven duren. Ook gehandicapten ervaren derlijke gevoelens. De steun op langere termijn wordt door weinigen gegeven.

          Men hoort ook van jou steeds hetzelfde en tegenwoordig is men snel verveelt. er is dan ook een groot verschil in levenstempo. tot zover mijn kleine bijdrage.

        • Je moet ingelogd zijn om een antwoord op dit onderwerp te kunnen geven.