Mijn hoofd draait op volle toeren!

[Sien]

Hey,

het lot heeft me blijkbaar naar deze site gebracht. Ik hoop dat ik hier wat steun en begrip kan vinden bij lotgenoten.

Mijn vriend is sinds kort opgenomen. Hij heeft dingen gedaan waar ik totaal geen weet van had en die absoluut niet door de beugel kunnen. Dat besef ik maar al te goed! Ik begrijp niet hoe het zo ver is kunnen komen. Hij had alles om een goed leven uit te bouwen…we hadden elkaar, we wonen mooi, hij had goede vooruizichten qua werk… En toch…al die leugens.
Ik wil proberen begrijpen hoe het zo ver is kunnen komen, wat speelde er af in zijn hoofd, wanneer is dit zijn hoofd binnen gedrongen… Ik heb duizend en één vragen!

Het is alsof mijn hoofd zich in tweeën gesplitst heeft. De ene helft wil zo snel mogelijk weg van hem. Ik wil mijn leven terug verder opbouwen zonder al deze miserie. Maar de andere kant van mijn hoofd wil hem en kan hem niet loslaten. Ik zie hem nog graag!!! Maar dan rijst de vraag al naar boven of we nog samen verder kunnen na al die leugens… Zal ik hem ooit nog vertrouwen. Ik betwijfel het. Eenmaal hij vrij is en ik bijvoorbeeld verhuisd (als ik deze keuze maak) waar moet hij dan naartoe? Waar moet hij slapen? Ik kan hem toch niet in de goot laten slapen!? Het zou allemaal veel gemakkelijker zijn moest ik hem niet meer graag zien.
Waarom heeft hij ons dit toch aangedaan?! Telkens ik naar huis rijd of wanneer ik wakker wordt, hoop ik te ontwaken uit een nachtmerrie. Om dan telkens weer de teleurstelling te moeten ervaren dat het pure realiteit is. Pff… En dan denk ik: was ik hier maar niet meer, dan hoef ik dit allemaal niet mee te maken!

En dan is er nog de buitenwereld! Van hen krijg ik voortdurend te horen dat hij me niet waard is, dat ik kan zien dat ik niet bij hem blijf, dat ik mezelf in de miserie zal steken voor de rest van mijn leven wanneer ik bij hem blijf…
Deels begrijp ik hen en geloof ik hen. Maar dan komt het weer naar boven: Ik zie hem graag! Ik kan hem toch niet van de ene in de andere dag in de vuilnisbak gooien!? Dan heeft hij niets of niemand meer.

Pff… 🙁

[Ronny]

Beste Sien,
neem vooral uw tijd om deze zaak een plaats te geven. Neem geen overhaaste beslissingen, volg uw hart! Probeer zo weinig mogelijk rekening te houden met de buitenwereld. Probeer een familielid of goede vriend(in) in vertrouwen te nemen zodat je er met deze kunt over praten.
Probeer het vroeg of laat uit te praten met uw vriend. Ik wens je heel veel moed en sterkte want het zal zeker niet gemakkelijk zijn. Neem je tijd, verwerk het op jou manier, op jou tempo.

[Sien]

Dag Ronny,

in de eerste plaats bedankt voor jouw reactie! Ik was al eventjes aan het wachten op een reactie die me ietwat zou kunnen helpen. 🙂

Mijn vriend is intussen vrij met voorwaarden. Hij heeft veel spijt en wil niet liever dan verder met mij, dat ik hem nog een kans geef. Terwijl ik nog in twijfel zit. Ik weet zelf ook niet of hij nog een kans met beide handen zal aangrijpen. Of hij werkelijk zal veranderen…
Het maakt er ook niet gemakkelijker op dat iedereen die me lief heeft, me zegt dat ik hem moet laten vallen! Zij zeggen dat hij nooit zal veranderen en dat ik mijn eigen leven weg smijt als ik bij hem blijf. Ik zit alweer eens in een dilemma tussen 2 partijen die me na aan het hart liggen. Het is alsof ik verplicht wordt tot het maken van een keuze tussen mijn vriend en mijn familie.

Ik weet echt niet wat te doen! Hoe weet je wat de juiste keuze is.

Help….

🙁

[de spiegeleire ingrid]

lieve meid je moet je hartje volgen men kan niet in de toekomst kijken en als je sterk staat na deze moeilijke tijd kun je er voor gaan en gaat het nie dan sla je een andere weg in in tleven iedereen verdient een tweede kans vind ik maar de buitenwereld vind dat blijkbaar niet en ik weet wat het is om beide kampen bevriend te houden dat is onmogelijk zo zit een mens nu eenmaal in elkaar maar tijd bregt zeker raad want aan alles is een begin en een einde:) 🙂 🙂 hoop doet leven warme groetjes en warme knuffels:kiss:

Attachments:

• Keanu_007.JPG

[Sien]

Dag Ingrid,

het doet deugd om jullie reacties te lezen. Zo heb ik toch een beetje het gevoel dat ik er niet alleen voor sta. Ik heb het gevoel dat jullie hier oprechte raad geven, zonder vooroordelen.

We kunnen idd niet in de toekomst kijken, al wou ik dat dit nu wel zo was 😉 Het zou het er alleszins gemakkelijker op maken.

Eergisteren vertelde ik aan een vriendin dat ik er aan denk om hem een allerlaatste kans gegeven…Met als gevolg dat ik haar nadien niet meer gehoord heb. Is dit de eerste vriendin die ik zal verliezen??
Aan mijn familie krijg ik de naam van mijn vriend zelfs niet over mijn lippen. Ik ben ook zo bang om hen te kwetsen. Want ik weet dat ze alleen maar het beste met me voor hebben. Maar voor hen is mijn vriend een uigesloten zaak waar ze geen contact meer mee willen! Maar ik weet echt niet of ik dat wel wil. Geef ik hem een nieuwe kans of niet???? Die vraag spookt dag en nacht in mijn hoofd rond. Kan ik hem een nieuwe kans geven als ik er zelf niet 100 procent van overtuigd ben dat hij gaat veranderen. Ik vermoed dat er me nog een aantal moeilijke maanden te wachten staat. Pff… En soms ben ik zo kwaad op hem! Dat hij me dit aangedaan heeft…

Ik hoop dat het einde er gauw mag zijn!
Bedankt voor jouw berichtje Ingrid. Het doet echt deugd om van hieruit wat steun en begrip te krijgen!

Dikke knuffel

[de spiegeleire ingrid]

lieve Sien ik hoop zo voor jou dat je een tussenweg vind voor beide partijen en ja je moet heel sterk staan om hem nog een kans te geven maar meisje pluk de dag met eentje tegelijk ik weet niet of je nog veel familie hebt of hoe oud ze zijn en hoe jong jij bent maar wees er zeker van achter je vriend staat ook een moeder en een vader ik weet ook niet of je van hen steun kan verwachten maar zoals ik al zei er is steeds een veliezer voor alle twee kan je geen goed doen maar kom kop op en ga er tegen aan mn zoon zit al zes maanden in voorhechtenis en zn proces komt maar voor in sept wegens geweldpleging op zijn ex je wordt inderdaad overspoeld met veel gevoelens maar je kunt er alleen maar sterker uit komen ik hoop zo voor jou dat alles nog terecht zal komen als iedereen een beetje water bij de wijn doet aan alles komt een eind en aan alles is een nieuw begin:blink: :blink: :blink: warme groeten en knuffs van een moeder van een gevangene ik weet dat er momenteel een tornado over jou komt van gevoelens maar bescherm je der een beetje voor wat zijn moet dat zal zo zijn que sera sera

[life]

hallo,
jouw verhaal zou het mijne kunnen zijn. ik heb het ook moeilijk met de leugens en twijfelde ook om mijn man een tweede kans te geven. het heeft me 3 maanden gekost vooraleer ik er uit was. wij hebben samen wel een kindje dus dat speelt uiteraard ook mee. ik heb uiteindelijk wel beslist om hem een tweede kans te geven. hij zit nu wel nog vast. als ik hem geen tweede kans geeft ga ik me altijd blijven afvragen hoe het geweest zou zijn. er waren natuurlijk wel een aantal voorwaarden. ik wil nu echt de man die ik wil, ik ben daarin veel harder geworden, zo en niet anders, want een tweede keer al die stress meemaken kan ik niet meer aan. ik wil gelukkig zijn en als ik merk dat dit niet lukt dan is (hoe pijnlijk ook) het voor mij gedaan. ik heb er wel goede vooruitzichten in want hij is nu al enorm veranderd. maar je weet natuurlijk nooit hé. ik heb gelukkig wel de steun van mijn ouders. maar dat zou ik in jouw geval daar niet van laten afhangen. jij moet met hem samenleven, het is jouw keuze en als het heel goed gaat zullen ze met de tijd wel bijdraaien.
veel sterkte

[Sien]

Hey,

hier ben ik weer…. De stress houdt ook hier niet op! De berichten hier blijven me beetje steun en hoop geven. Ik heb het gevoel dat alleen de mensen hier me begrijpen! Iedereen van mijn familie en mijn vriendenkring blijft me zeggen dat ik hem moet verlaten, dat ik veel beter verdien! Dat helpt natuurlijk ook niet. Elke dag wordt er wel gevraagd of ik een beslissing genomen heb. En telkens moet ik ook hen teleurstellen dat ik het nog niet weet. Zo een beslissing neem je toch niet op een paar weken, dacht ik.

Life, ik ben blij dat er nog mensen zijn die bereid zijn hen een 2de kans te geven. Chapeau voor jouw ouders dat ze jou daarin steunen! Ik wou dat ik dat ook kon zeggen.
Ik ben ook al duidelijk geweest tegen mijn vriend over de toekomst. Zoals jij ook tegen hem zal gezegd hebt dat hij moet veranderen. Daar ben ik ook hard in geworden, zo en zo en niet anders!

Ondertussen zijn er nog complicaties opgedoken. Ondertussen ligt hij in het ziekenhuis op de intensieve wegens ziekte… Dat maakt het er natuurlijk ook niet gemakkelijker op. Hem daar zo hulpeloos zien liggen… Dan krijg je het toch niet over uw hart om hem als nen baksteen te laten vallen. Ik zie hem echt nog graag… Of beeldt ik mij dat in? Pff…al die vragen en twijfels…

Sien.

[life]

lieve Sien,

ik zou aan al die mensen die jouw aan het pushen zijn om te beslissen of beter gezegd om hem te laten vallen, zeggen dat je er zelf nog niet uit bent en dat ze jouw helemaal niet helpen met zo aan te dringen. Tijd brengt raad. Als je hem nog graag ziet (of zelfs als je daaraan nog twijfelt) geef hem een tweede kans om daaraan uit te geraken, zo zal je mettertijd zelf ondervinden of het de moeite waard was. Maar blijf realistisch en met je voeten op de grond staan. Probeer ook je eigen leven te leiden en je niet teveel aan hem vast te klampen. Dit uit zelfbescherming voor moest het toch niet lukken. Probeer nu een keuze te maken en je aan deze beslissing te houden en probeer het dan van jou te zetten. je hebt nu rust in je hoofd nodig en vergeet niet dat jij en alleen maar jij de touwtjes nu in handen hebt. Niemand kan jouw verplichten bij hem te blijven als je niet gelukkig bent. jij kiest zelf voor het leven dat je wilt.
ik kan het wel allemaal wel goed uitleggen hoor maar hopelijk kan ik me daaraan ook houden als mijn man vrijkomt. ik weet alleen heel goed dat ik de stress en de periode die ik nu meegemaakt heb niet meer wil memeemaken. ik wil gewoon gelukkig zijn en hopelijk lukt dit met hem want we hebben tenslotte toch een kind samen.
maar zo niet dan liever de korte pijn om hopelijk nadat alles verwerkt is terug gelukkig te worden.

groeten life

[Auteur]

Berichten