Staking in de gevangenis – 2

[dede]

Without Walls
Een bericht van een echtgenote van een gevangene

De staking van de cipiers houdt aan. Niet alleen de gedetineerden worden hierdoor gegijzeld, ook hun familie en vrienden. Without Walls wil ook voor hen spreekbuis zijn. Een van onze sympathisanten, zelf ‘getroffen echtgenote’ schreef het volgende :
Cipiers staken. Omdat het hun recht is. Helemaal mee eens. Niks tegen in te brengen.
Maar door hun staken, kunnen de gevangenen niet werken. Er is niet genoeg begeleiding. Niet werken is geen geld (is al minder dan 1€ per uur). Gedetineerden krijgen geen stakingsvergoeding. Ah nee. Ze zijn gestraft.
Telefoneren kost geld. Overdag meer dan ‘s avonds. Door de staking moeten ze overdag bellen. Maar ze verdienen niks.
Door de staking is er geen bezoek mogelijk. Te weinig personeel. Dus gedetineerden zien hun familie niet. Ze moeten maar bellen dan, als ze contact willen. Willen weten hoe het is met de rapporten van de kinderen. Hun frustratie even kwijt willen.
Maar bellen kost dus geld…
En dan gaan ze ook de postzegels nog duurder maken…Kan iemand uitleggen waar dit nog klopt?
Families horen bij elkaar, niet enkel in Amerika ook in België. Ook als iemand iets misdaan heeft.

[Van de Cappelle Christine]

Helemaal mee eens. Mijn zoon zit bijna 3 weken in de gevangenis van Hasselt en ook hij kan niet bellen. Heb hem nog niet eens gezien sindsdien 🙁 Waarom hij er zit ? Ik heb nog maar 1 kant van het verhaal gehoord. Zou hem zo graag willen spreken. Als moeder ben je dus ook gestraft.

[Auteur]

Berichten