Zoon

[Johan Vanderhaeghen]

Onze zoon van 24 jaar is voor de tweede maal opgepakt en zit nu in Brugge. Hij is een adoptiekind uit Zuid-Korea en hij is al jaren vrij agressief , de psychiaters omschrijven dit als “Borderline” syndroom.
Mijn vrouw en ik zouden willen dat hij opgenomen wordt en psychiatrisch
wordt behandeld , maar zelf wil hij niet of ziet hij dit niet . We hebben al jaren veel miserie met onze zoon : vele scholen , instellingen, geweld , drugs en drank.
Kan iemand ons helpen ? Wat moeten we doen zodat hij toch een behandeling
start ? Hij is nu wel volwassen maar helemaal loslaten willen we ook niet want dan hervalt hij zeker terug in zijn oude slechte gewoontes.

[warriormom]

Ik herken het probleem maar al te goed, het lijkt wel alsof je het gedrag van mijn zoon beschrijft. Ik veronderstel dat hij in voorarrest zit. In principe kan iemand met een geestesziekte zoasl de wet het omschrijft niet veroordeeld worden, enkel geïnterneerd. Jammer genoeg is het in de praktijk zo dat een geinterneerde jarenlang in de gevangenis blijft zitten zonder enige behandeling of begeleiding. Een psychiatrisch ziekenhuis is ook niet de gepaste plaats om een borderliner te behandelen.
Een goede oplossing zou een voorwaardelijke invrijheidsstelling zijn met als voorwaarde dat hij zich laat behandelen. Jammer genoeg is die kans klein.
Het is jammer dat de rechtbank over het algemeen de slechts mogelijke beslissing neemt. Internering maakt de situatie alleen erger, terwijl een goede residentiële behandeling voor drugs en alcohol, gevolgd door gedragstherapie het meeste kans op slagen biedt.
Ik heb de lijdensweg van een internering zelf beleefd en het maakt de situatie alleen nog erger.
Ik denk dat de enige oplossing dan is om hem zo snel mogelijk uit de gevangenis te krijgen en daarna naar de vrederechter te stappen voor een gedwongen behandeling als hij blijft weigeren. Een combinatie van antipsychotica en gedragstherapie is het enige waarmee mijn zoon het beter doet.

Ik wens je alvast heel veel sterkte.

[dennis]

Ik denk dat ik ook begrijp wat u doormaakt. zelf ben ik ook moeder van een psychisch zieke zoon. Het beste wat nu kan gebeuren, is dat uw zoon vrij komt en dan een goede psychiatrische behandeling krijgt. met of zonder opname in een psychiatrisch ziekenhuis. Indien hij echt niet wil, kan u hem gedwongen laten opnemen. Maar dat lukt niet zo makkelijk, zeker niet als hij niet meer thuis woont ( wat ik veronderstel.. gezien zijn leeftijd en de aanhoudende problemen? ). Zo’n gedwongen opname is evenwel zo lang mogelijk te vermijden, omdat de persoon in kwestie het u lang kan kwalijk nemen. Ook bij borderline, dacht ik, kan een opname in psychiatrie een belangrijke stap in de goede richting zijn: inzicht krijgen in zichzelf via gedragstherapie,structuur aanbrengen, medicatie trouw leren gebruiken, afkicken van verslavende middelen.. en vooral een vertrouwensband opbouwen met een goede behandeling !.. het vraagt allemaal veel tijd, maar het loont zeker! u kan zich ook laten informeren én steunen door similes, dat is de familievereniging voor psychisch zieken ( http://www.similes.be): daar hebben ze oa een goede juridische dienst, er zijn goede vormingsmomenten voor ouders / partners/kinderen van.. , er is een heel goed tijdschrift, enz. en wie weet kan de familieschakel van Thuisfront ( zie elders op dit forum) u nu ook een ondersteuning bieden tijdens de gevangenisopname van uw zoon? in elk geval: veel goede moed, er komt ooit wel een nieuw en hoopvol perspectief!

[Auteur]

Berichten