zware tijden

[cinalleen]

hey

mijn vriend en ik hebben veel moeten doorstaan de laatste jaren,
mijn familie heeft ons het leven zuur gemaakt totdat er uiteindelijk niet veel meer van overblijft,
zij waren nu eenmaal machtiger dan ons, alles zijn we kwijt, onze woning, meubels,
we stonden van de ene dag op de andere gewoon op straat, hebben dan gelukkig van iemand onderdak gekregen zodat ik van daaruit alles kon belopen om alles in orde te krijgen,want we moesten van heel niks helemaal opnieuw beginnen,
met volle moed ben ik al kantoren langs gegaan voor wat hulp voor een woning en een nieuw leven.
maar mijn familie gunde het ons blijkbaar niet dat we er terug bovenop kwamen dus op medewerking van die bepaalde kantoren hoefde we duidelijk weer niet te rekenen.

ik begrijp niet hoe mensen zo kunnen bestaan, iemand (hun eigen dochter dan nog) met de grond gelijk maken,
het enige wat we nog hadden was elkaar en een serieuze depressie

mijn vriend moest intussentijd voorkomen voor een stommiteit van hem maar doordat we geen domicilie meer hadden was de brief met de datum van de zitting niet bij ons geraakt en doordat hij er niet was stond hij geseind als voortvluchtig
afgelopen woensdag stond de politie ons op te wachten en namen hem mee zonder uitleg, toen ik vroeg van hoe of wat, kreeg ik als antwoord: zijn uw zaken niet mevrouw

daar sta je dan, helemaal alleen,
in de late namiddag kreeg ik ineens telefoon van de gevangenis, ze hadden hem al overgebracht, ik had hem niks meer kunnen vragen of zeggen.

nu was ik helemaal alleen, ik heb zitten huilen uren aan een stuk, ik had nu even iemand nodig, een luisternd oor
‘s avonds heb ik dan 5 min met hem mogen telefoneren, juist genoeg om te zeggen wat ik moest doen,

donderdagochtend ben ik dadelijk geld gaan doorstorten zodat hij kon telefoneren;
volgens die vrouw zou het geld vrijdag op zijn rekening staan, we zijn nu al zaterdag, heb gewoon niks meer gehoord na die 5 min van woensdag

ik loop hier gewoon aan de muren op, de eenzaamheid, de doodse stilte
heb bijna niet meer geslapen, eet niet

ik zit nu nog met het probleem dat ik hem waarschijnlijk niet mag gaan bezoeken, want mijn identiteitskaart is niet meer geldig is en zonder adres krijg ik geen nieuw, ik weet niet hoe ik hier moet door geraken, ik zou hem zo graag even willen zien, ik mis hem zo erg;

het enige wat ik weet dat hij misschien enkelband krijgt maar dan moet ik eerst een woning vinden, niet gemakkelijk de tijd van nu, zeker niet in onze situatie
en dat allemaal omdat ik geen hulp kreeg van het OCMW want dan was het allemaal in orde geweest
ik vroeg hun geen geld, neen ik vroeg gewoon o ze me konden ondersteunen bij het onderhandelen voor een huurwoning

dit is dus het resultaat van altijd klaar te staan voor iedereen, uiteindelijk sta je er zelf heel alleen voor in een situatie waar ik nooit aan had durven denken

ik hoop dat ik van iemand steun krijg en dat ik een oplossing vind voor hem te kunnen bezoeken

[cinalleen]

ik heb echt hulp nodig, weet niet hoe ik er alleen uit geraak

[maatje]

dag cinalleen,

Je bent echt wel in een kluwen van problemen terecht gekomen…

Ik denk dat je best contact opneemt met de dienst Justitieel Welzijnswerk uit jouw regio.
Hierbij stuur ik je een link waar je de adressen en telefoonnummers van die diensten in de verschillende provincies kan vinden.

http://www4wvg.vlaanderen.be/wvg/welzijnensamenleving/welzijnswerk/Paginas/Adressenjustitieelwelzijnswerk.aspx

Ik hoop dat zij jou wat verder kunnen helpen!

groetjes,
maatje

[cinalleen]

hey maatje

dank je dat je gereageerd hebt, had al wat op net zitten zoeken of ik hier ergens mee terecht kon, maar wist echt niet meer waar te zoeken, CAW had me al op een lijst van 6 maanden gezet, ja dan blijft er helemaal niks meer van mij over,
het is erg moeilijk als je er helemaal alleen voor staat,
ben dom geweest, heb 15 jaar voor mijn stiefvader in zijn zaak gewerkt maar hij betaalde mij nooit uit waardoor ik nooit een mooi spaarpotje heb kunnen vullen, veel te naïef, altijd die loze beloftes geloven en maar goed willen doen.
en wat krijg je ervoor terug, hij heeft me op straat gegooid omdat ik niet met hem naar bed wou en dan gooit mijn ma mij ook nog eens uit mijn woonst, was haar eigendom.

volgend door serieuze pesterijen, slagen, banden van de wagen stuk steken en nog vele dingen ben ik vorig jaar in de psychiatrie terecht gekomen waar zij toen nog maar eens een stapje verder gingen en naar het gerecht gingen voor mijn dochter op te eisen, was toen zogezegd geen bekwame mama meer, ze kwam niks tekort en zei elke dag “Ik hou van je mama” zo een slechte mama zal ik dan niet geweest zijn. is deze week een jaar geleden, zie er nog serieus vanaf, dat is een pijn die nooit zal slijten. elke dag nog mis ik mijn kleine meisje nog even erg. alles hebben ze afgenomen, zelfs de zin in het leven.
en net deze week gebeurt dat met mijn vriend, daar sta je dan ineens heel alleen helemaal overdondert op de stoep niet wetend wat er ging gebeuren.
vrienden leer je op zo momenten ook wel kennen, die heb je niet.
voel me zo eenzaam, heb de moed helemaal verloren
heb van woensdag niks meer van hem gehoord, had donderdag ochtend geld doorgestort met een postmandaat zodat hij me zou kunnen bellen, dat ik hem al even kon horen.
helaas, loop de hele dag door met mijn gsm in mijn hand bang dat ik te laat zou zijn, maar nog niks gehoord.
zou echt blij zijn als ik op bezoek zou mogen gaan.

dank je voor de tip, ga zeker contact opnemen

groetjes
cin

[Auteur]

Berichten