Re:DETENTIE IN HET BUITENLAND

[Barbara]

Hoi sandra

sorry dat ik even niet van mij heb laten horen maar druk op school met dingen. Schoonmaken van de klassen, bijeenkomst groepenverdeling etc. verder nog sociale verplichtingen erbij dus.
Nou als ik de advocaat mag geloven ziet het er goed uit maar ik hou mijn reserves. Woensdag heeft er weer een verhoor plaatsgevonden en dat was ook positief verlopen en het verhaal van martijn komt overeen met wat de anderen hebben gezegd. Nu gaat der dinsdag weer een verhoor plaatsvinden door de politie en dan vrijdag (volgende week) nog een met de onderzoeksrechter en misschien wordt er dan besloten of martijn ontslagen wordt uit voorarrest (maar misschien ook niet). De advocaat is positief en hij weet wat er gebeurd is maar ik niet dus ik weet of ik hem kan/mag/moet geloven. Vorige week vrijdag kreeg ik nog de schrik van mijn leven. Was op het werk en wist dat martijn verhoord zou woren en ineens ging mijn mobiele. Zag aan eht nr dat het zwitserland was dus je begrijpt mijn hart ging als een razende en ineens had ik martijn aan de tel. Moest in het duits praten en niet over de zaak en wat moet je dan zo plots zeggen. /Ik wist het niet meer en veel dingen zijn ook langs mij heen gegaan. Zo gek om hem ineens te horen. Maar goed volgende week wordt een belangrijke week en dan kom ik er misschien achter wat er nu allemaal gebeurd is en wat er nog gaat gebeuren. Het is dan nog niet over. Hier is ook natuurlijk het eea kapot gemaakt aan vertrouwen etc dus wij zullen dan ook hard moeten werken en krijgt hij dan nog een straf geen idee allemaal.
Wat een dilemma voor jou mbt dat WOTS verhaal. Je wilt hem uiteraard het liefst dichtbij hebben maar als hij dan meer vrijheid krijgt kan ik me voorstellen dat je dat dan ook niet doet. Moeilijk hoor allemaal. Sowieso zijn dit soort dingen moeilijk ook omdat er een schande over heen zit (of hoe zeg je dat ook alweer kom er niet op). Dit is niet iets wat je zo meemaakt en mensen kijken je toch erop aan dus als het iemand overkomt zul je er niet snel overpraten en je zult zeker niet de publiciteit zo gaan opzoeken hiermee. Maar goed het blijft dus afwachten voor mij en ik hoop dat ik volgende week meer te horen krijg en misschien heel misschien dat martijn met de zomer thuis is. ik hoop het…en ik hoop voor jou dat het ook een keer snel voorbij is. Mijn petje af voor de ontberingen die je nu al hebt moeten doorstaan en dat je iedere keer de kracht hebt om door te gaan en “positief” te blijven. Ik ben nog maar 12 weken dit leven gewend maar wat een impact heeft dit op alles zeg. Voor de kinderen ga je door gelukkig dat ik ze heb want misschien was ik dan hele dagen in bed blijven liggen of zo en mensen gaan weren etc en nu kan het niet . Ze moetn nar school, ze moeten naar gym/zwemmen etc dus je moet de mensen wel onder ogen komen. nogmaals mijn petje af want ik weet nu hoe moelijk dit is.