Re:vriend in gevangenis hasselt

[Lieke]

Hallo Karin,

‘t Is te hopen dat je niet meer te lang moet wachten eer hij overgeplaatst kan worden, want kan goed begrijpen dat de afstand een groot probleem kan vormen. Ik moet ook wel een half uurtje rijden elke keer eer ik in Hasselt ben, maar heb het er voor over. En er is geen gevangenis dichter bij mij, dus kan geen overplaatsing vragen 🙂 dat zou hij ook niet willen, want hij heeft er echt wel alles voor gedaan om in Hasselt te kunnen geraken.
Het jaartje dat hij nu al heeft gezeten, gaat van zijn straf af, dus als hij in totaal 5 jaar krijgt zal hij nog een dik jaar moeten zitten. Denk dat dat wel vol te houden is. Jij weet dan teminste al dan komt hij vrij, ik weet totaal nog niks! En dat maakt het er nie altijd makkelijk op! En dat merk je soms wel in onze relatie 🙁
Ik kende mijn vriend niet van buiten de gevangenis. Heb hem leren kennen via schrijven. Heb hem in het begin gezegd hem nooit te komen bezoeken, maarja dat is dus toch veranderd 🙂 Dankzij zijn vele uitnodigingen 🙂 En het was al helemaal niet onze bedoeling om een relatie te beginnen, ook omdat hij al een paar keer teleurgesteld is geweest, in de gevangenis dan. Maarja als je verliefd wordt, wat doe je eraan? Iin het begin verdrong ik echt alle gevoelens voor hem en had vaak de gedachte van, waar ben ik mee bezig?? Heb toen eerlijk gezegd tegen hem hoe ik me voelde en hij voelde net hetzelfde.
We zijn nu 5 maanden samen. En ja tot nu toe gaat het redelijk goed. Het is geen alledaagse situatie, maar we proberen er het beste van te maken. De ene dag lukt dit goed, de andere wat minder. Ik krijg heel veel steun van zijn ouders, ze staan 100% achter mij. En kan ook altijd bij hun terecht met eender welke vraag. Ik ga ook 1 keer per week met zijn moeder op bezoek in de gevangenis.
Mijn vriend zegt ook wel, ik ga geen problemen hebben eenmaal dat ik buiten ben. Maar hij zit al 5 jaar vast, dus begin dan maar eens van nul af aan. Hij heeft wel geluk, hij weet waar hij terecht kan qua woonst en werk en dergelijke, maar dan nog. Ineens terug die hele vrijheid, denk toch dat hem op een moment het moeilijk gaat hebben of zoiets gaat hebben van, hoe moet ik mij nu aanpassen?
Hij ziet alles positief in, is elke dag goed gezind en is heel optimistisch. Soms vraag ik mij af hoe hij zo kan zijn na zolang al binnen te zitten. Maar ben blij dat hem zo reageert, het kon ook het tegenovergestelde zijn dat hem de hele dag zat te wenen ofzo.
Ben deze voormiddag nog bij hem geweest. En morgen ga ik terug gaan.

Groetjes Luna