Navigatie Menu

[Gillard]

[

[Gillard]

hoi,

doeme hé nu kan ik dinsdag toch niet zeker, moet dan werken… hoop dat een andere dag me wel lukt!!!
Laat jullie maandag iets weten, dan weet ik wanneer zijn ouders gaan

Groetjes Ulla

[Gillard]

Hoi Luna,

Tof, de eerste betaal ik ok (moet je dan wel herkennen hé)
Wanneer ga jij je vriend nog bezoeken?

Anders mag je me ook altijd mailen op XXXXX@XXXXX.XX dat geld ook voor jou hé Saartje

[Gillard]

[Gillard]

Dag Luna en Saartje,

Eigenlijk doet het me deugd te weten dat ik niet alleen ben in zo’n situatie.

Je kan er ook enkel met mensen over praten die in deze situatie zitten omdat zij weten wat je meemaakt. Men beste vriendin probeert me zo goed mogelijk op te vangen zij weet alles over ons maar toch is het moeilijk voor haar het te begrijpen.

Morgen ga ik hem weer even bezoeken, dat geeft me terug moed en energie om verder te gaan en te kijken wat de toekomst nog in petto heeft!!

Dank voor alle steun,

knuffels, Ulla

[Gillard]

Hallo Saartje,

Dank u voor je reactie…

Ik denk dat wij allebei ongeveer in dezelfde situatie zitten alleen mijn ouders weten niks van mijn relatie af, ik dacht het met kerstmis te vertellen maar helaas 2 dagen ervoor liep het dus mis.

Langs de ene kant ben ik blij dat ze het niet weten langs de andere kant kan ik met mijn gevoelens en vragen enkel bij mijn beste vriendin terecht. Verder moet ik nu alle mogelijke uitvluchten gaan zoeken om hem te kunnen gaan bezoeken in Hasselt (zelf ben ik van Leuven dus toch 30 min rijden)
Zijn mama heb ik nu leren kennen terwijl hij vastzit het is een schat van een mama maar ja, als moeder neem je het toch op voor je zoon wat normaal is en ook zij heeft verdriet maar ik kan met haar niet over de toekomst praten zij zegt steeds maar het komt wel goed…

Ik lig vooral met veel vragen op mijn maag die waarschijnlijk alle vriendinnen, vrienden, familieleden van gedetineerden hebben maar de grootste vraag die bij mij blijft is: WAAROM!!!
Je kan zoveel geluk hebben met elkaar en als dat dan op zo’n bruuske manier verbroken word blijven wij helemaal verdooft achter, precies een film waarin je terecht komt, maar dan wel een slechte…

Ik ben alsnog vandaag naar Hasselt kunnen gaan, ze hadden het papier juist binnengekregen als ik om 13u nog eens belde.
Het is een hele evaring eer je ter plaatse bent, iddentkaart afgeven, foto trekken, door metaaldetector gaan (meer dan één keer eer het goed was)dan door al die zware deuren om uiteindelijk in de bezoekersruimte aan te komen.
Dan komt hij binnen en komen de emoties naar boven hé…
De honderden sorry’s die wel gemeend zijn denk ik maar je geen antwoord geven over wat moet ik doen…
Ik zie hem nog heel graag maar er is zoveel vertrouwen geschonden, al de leugens, ik denk dat ik alles nog even moet aanzien, het allemaal nog een plaats moet geven
Maar vroeg of laat komen we er wel alle twee uit…hoop ik, denk ik

Veel liefs, moed en sterkte

Ulla

[Gillard]

Beste,

Zelf ben ik (nog) geen vrijwilliger maar kan best begrijpen dat je deze mensen ook eens wil bedanken voor al het mooie werk dat ze doen.

Ik vind het in elk geval zeer mooi van jou dat je aan hun denkt.

Nog veel sterkte en moed!

Ulla

[Gillard]

[Auteur]

Berichten